Bericht uit Cincinnati

De delegatie leerlingen van derde klas havo en vwo hebben hun eerste dag op een Amerikaanse school erop zitten. Ze deden het goed in de klassen met leerlingen van zeven tot veertien jaar. Het werd een lesje Nederlandse cultuur en taal. Met een introductiefilmpje werden de leerlingen van Nativity School te Cincinnati opgewarmd. Daarna kwamen de vragen en werd er kennis gemaakt met de uitspraak van de telwoorden in het Nederlands. Vooral de cijfers acht en negen – met hun g-klank - wekte veel hilariteit op. “That’s how my dog sounds!”

De heenreis had meer voeten in de aarde dan gepland omdat in New York de aansluitende vlucht werd gemist. De customs daar waren namelijk onderbemand waardoor het gezelschap uit Hoogezand drie uur moest wachten om het land binnen te mogen. Pas na een rough night op JFK Airport – op een gegeven moment wil je gewoon slapen – kon de eerstvolgende vlucht worden genomen. Nog voor de middag werden de Nederlanders met enthousiasme onthaald door de Amerikaanse leerlingen en hun ouders. De jongeren kenden elkaar al, want in september waren de ‘Cincinnatians’ op bezoek op Aletta.

Enkele indrukken, opgedaan door de leerlingen: buiten ruikt het er anders en het leidingwater heeft een chloorlucht. Je kunt zien dat de bewoners trots zijn op hun land, want er zijn heel veel vlaggen op de huizen. De gastgezinnen zijn heel aardig (‘Ze laten je echt niets betalen’). Er werd nog gefrituurde augurk gegeten en een gratis refill gedronken, voordat ook aan de tweede uitputtende reisdag ten einde kwam. Ditmaal op dikke matrassen in grote huizen. Ook genoteerd: “Ik denk dat ik mijn huis klein ga vinden.”

(Met dank aan meneer Tamis voor het verslag en de foto, vanuit Cincinnati)